Fortsettelse av første innlegg.

Fortsettelse av første innlegg.

Her vil eg fotelje litt om kvifor bloggen min ikkje starta først i januar som eg hadde tenkt.

2. juledag vakna eg etter ei heilt vanleg natt, og viste at noke var gale.
Eg prøvde å snakke, men det vart berre uklart og bablete. Musklane rundt munnen ville ikkje lystre.
Eg stod opp, og håpte det ville rette seg utover dagen.
Eg skulle ha familieselskap den dagen, og starta førebuingane som vanleg. Eg visste at eg nok hadde hatt eit slag, men var ikkje villig til å ta konsekvensane av det der og då.
Middagen blei ferdig, bordet dekka, og gjestane kom.
Då var det inga nøling lenger. Den eldste dattra mi sa: "Mamma, ansiktet ditt heng på eine sida.  du har hatt slag." Eit kvarter etterpå var eg på veg til sjukehuset i ambulanse.
Eg var hverken redd eller forskrekka.  eg visste jo kva som var skjedd, eg ville berre ikkje ta konsekvensen av det.
Rapport frå  sjukehuset kjem i neste innlegg.