Min beste kvardagstur.

Når eg er på Sandsøya,

må eg alltid ta ein tur på moloen.

Dagen blir ikkje den same uten.

På moloen kjem ein nær naturen, himmelen og ikkje minst havet.

Havet forandrar seg heile tida.

Når det blæs storm, er det farleg å gå på moloen,

for sjøsprøyen slær ofte over.

I sol og stille er havet blankt og speglande.

Himmelen forandrar seg også.

Stormskyer og regnskyer og plutselege solglimt 

gjer veret uforutsigbart her ute på kysten.

Fuglar er det rikeleg av rundt moloen.

Hegre og skarv sit opprada på skjera, og måsane skrik over hovuda våre.

Ikkje sjeldan kan vi sjå havørner og ramnar 

som kresar over fjell på øya.

Nedst på moloen står fyret.

Eg kan sjå det frå stova heime, og heilt frå barndommen har eg hatt eit spesielt forhold til det.

Far Kaspar var stuert i utenriksfart, 

og eg tenkte på han når fyret blinka i vintermørkret.

Fyre nærte også opp om eventyrlyst og utfartstrang.

Som Jan Høyland song i ønskekonserten  i 1950 åra:

"Fyret blinker meg i møte fra det fjerne, med en hilsen fra den store by.

Hvite måke, hils mine kjære, og fortell dem at vi snart skal sees på ny. "  

Bilde frå kveldstur på moloen.

På enden av moloen er det ein god fiskeplass.

Her kan vi få både torsk, sei, lyr og makrell alt etter årstid.

Hit kan du gå og hente dagens fiskemålid heilt gratis!

Desse steinane som ligg tvers over moloen er det 

orkanen Dagmar som har lagt att.

Så naturkreftene er formidable!!