Trim i 1950-åra.

(Veslesystra mi og eg på søndagstur. I heimesydde klede og kaninskinnhuer)

Tidene forandrar seg.

Då eg vaks opp på Sandsøya  i  50-åra, var trim eit ord som ikkje fannst i vokabularet vårt.

Sjølvsagt leika vi oss og sprang og hoppa frå stein til stein i fjøra.

Vi var på Rinden på skuletur kvar vår,

men milde vintrar og mangel på snø og is

gjorde ski og skøyegåing svært begrensa.

Dei vaksne arbeidde heile tida.

Mennene hadde som regel hardt fysisk arbeid

på sjøen eller på småbruka  heime.

Kvinnene styrde huset, ungane og fjøsen for dei som hadde det.

Dei tok oss sjeldan med på tur.

Mor mi tok meg og veslesystra mi med på søndagstur ca ein gong i året.

Då gjekk vi rundt Sandsvågen for å sjå på svanene som var der om vinteren.

Vi gjekk også av og til i Stranda på nordsida av øya, 

og hadde med mat og saft og kosa oss der.

Men då henta vi som regel hønsesand til hønene våre,

så det kom innunder kategorien arbeid det også.

Som ein kuriositet kan nemnast

at første joggaren vart observert på øya ein gong i 70-åra.

Nyheita gjekk frå hus til hus.

og alle hadde ein kommentar til dette særsynet.

Slik såg hamna på Sandsøya ut
på slutten av 1950-talet.