November mørk og grå.

November er ofte mørk og grå,

men lyset er spesielt -

særleg ute i havgapet

på yre søre Sunnmøre.

Her nærmar vi oss øya 

som ligg og vippar mellom himmel og hav.

Det er 22. november,

den første snøen er komen,

og vi er definitivt inne i vinterhalvåret.

Men den blå hortensiaen har ikkje tenkt å gi opp så lett.

Den tittar optimistisk fram under snøen.

 

Og inne er novemberkaktusane i rute.

Dei trivst i mørketida,

og lyser opp med fargerike blomster.

No er det vinterfargane og vinterlyset

som pregar landskapet på øya.

Desse bilda får meg til å tenkje på 

ein førjulssong som vi alltid brukte å synge

i min barndom.

Songen er frå 1912, og er i bruk den dag i dag.

Første verset er slik:

Kaldt og mørkt og lite sol

såleis er det fram mot jol.

Snø og is all jordi gøymer.

Allting ligg i lengt og drøymer.

Natta er mørk,

men månen tittar av og til fram frå skyene.

Det er ein stor ring rundt månen.

Det betyr visst at det kjem meir snø?